Een aantal jaren geleden heb ik een film gezien die heette: “The Englishman Who Went up a Hill but Came down a Mountain”. Deze filmtitel kwam weer in me boven. En wat ik daar vooral bij dacht is: wat een groot verschil, een heuvel en een berg. Dat voelt haast onoverbrugbaar.

De film gaat over een heuvel die net niet hoog genoeg is om als berg bestempeld te worden wanneer er twee cartografen (twee mannen die de hoogte-meting verrichten) komen meten. Het dorp wil graag de bestempeling ‘Berg’ om beter op de kaart te staan en meer toeristen naar het dorp te trekken. Met vereende krachten wordt de heuvel stiekem verhoogd met aarde. En uiteindelijk slaagt het plan en komt de titel berg op de kaart te staan.

In dit geval was de heuvel al bijna een berg. De termen ‘heuvel’ en ‘berg’ klinken wel als een wereld van verschil. Maar is het werkelijk zo’n groot verschil? Een verschil dat je niet kan overbruggen?

Is het echt een verschil dat je niet kan overbruggen?

En zo kan dat ook zijn met iets wat we zelf wensen. Is de wens die je hebt onoverbrugbaar in jouw ogen omdat het zo’n grote stap lijkt?

Toen ik nog als constructeur werkte had ik op een gegeven moment de wens om een jaar niet te hoeven werken. Telkens als ik met collega’s aan het fantaseren was over de loterij winnen –Wat zou jij met een miljoen doen?– was mijn diepste wens om te kunnen stoppen met werken. Zodat ik de vrijheid zou hebben om eens echt op onderzoek te gaan naar wat ik graag zou willen doen. En vooral ook rust en ontspanning te kunnen ervaren, zonder zorgen.

Dat leek mij onoverbrugbaar want die loterij won ik niet. Ja, de ijsprijs of soepprijs bij de Postcodeloterij. Maar ja, daar kan ik geen jaar van leven, dacht ik. Tot ik een gesprek had met een therapeute die bij mij het balletje liet rollen. Ik kan me niet meer heugen wat ze precies zei. Maar als ik jou nu over een soortgelijk onderwerp zou spreken, zou ikzelf zeggen: ‘Wie en wat houdt je nu tegen? Waarom kan het niet?’

Wie houdt je tegen?

Misschien lijkt zo’n stap onoverbrugbaar. Maar vaak komt dat omdat je het eindresultaat meet aan de situatie van nu en vergeet je dat je best wat stappen gaat zetten om naar dat eindresultaat te komen. Als je maar de keuze kunt maken naar een nieuw resultaat toe te werken.

In mijn geval bleek dat ik geen loterij nodig had. In goed overleg met mijn vriend heb ik de keuze gemaakt en mijn spaargeld aangesproken. Ook heb ik goed in mijn kostenoverzicht gekeken wat ik werkelijk nodig had zodat ik genoeg ruimte kon creëren om ook een poosje vol te houden met het spaargeld.

Het was de beste keuze die ik had kunnen maken. Ik durfde de eerste stap te zetten en kijken wat er wel mogelijk was. En het heeft me uiteindelijk gebracht waar ik nu ben, namelijk in mijn eigen praktijkruimte met een opbloeiende praktijk. Zonder de eerste stap had ik geen ruimte, tijd en energie om verder te kijken.

Welke stap zie jij als een Berg tegenop?

Welke stap lijkt er in jouw ogen op dit moment onoverbrugbaar? Zie je er als een Berg tegenop? Lijkt het niet haalbaar omdat het zo’n grote stap is? Wat zou dan een eerste stap kunnen zijn die wel haalbaar is? Het hoeft geen grote stap te zijn. Het mag net groot genoeg zijn zodat de stap hierna in zicht kan komen. Zo stap je rustig verder in een nieuwe richting.

Alles wat je wilt kan werkelijkheid worden. Durf jij een eerste stap te zetten naar je nieuwe doel en resultaat? Ik begeleid je in je stappen vooruit. En net als in de film, met een handje hulp kun je meer bereiken dan je voor mogelijk had gehouden.

It’s time to Grow🌱🌺.